Woonkamer MLA zorgt voor minder uitval

“Wat is het mooi geworden!” roept Yvonne enthousiast als ze de woonkamer van het Montessori Lyceum Amsterdam (MLA) binnenstapt. De prikkelarme ruimte is een oase van rust midden in de drukte van een grote school. De akoestische panelen op de muur dempen het geluid en geven de ruimte een stoere uitstraling. Het kleurenpalet van de Woonkamer is anders dan de rest van de school, maar het lichtgroen van de gang komt er wel in terug. Er zijn werkplekken, een loungehoek en een grote tafel om samen te werken of te overleggen.

Verschillende zones

De voorbereidingen voor de trajectvoorziening begonnen rond de zomervakantie. Yvonne: “De eerste stap was het vinden van een goede locatie. Samen met Tom en de rector Wendelien Hoedemaker hebben we een rondje door de school gemaakt. Deze plek bleek perfect. Het zijn 3 kamers naast elkaar op een rustige gang waar ook de rest van het ondersteuningsteam zit. Samen met de Architect (Naomi Felder) en de regisseur huisvesting, beheer & onderhoud van het MSA (Rob Janson) is er een plan gemaakt voor de inrichting en een kleine verbouwing. Door de 3 ruimtes met elkaar te verbinden is er een grote ruimte ontstaan met verschillende zones. Leerlingen kunnen hier ontprikkelen, rustig werken of even tot rust komen. Er is ook een ruimte om gesprekken te voeren, daar kan de deur dicht.”

Startbijdrage

Begin schooljaar is er subsidie bij het Samenwerkingsverband aangevraagd om de voorziening te gaan opzetten. In de herfstvakantie werd er verbouwd, daarna kon de Woonkamer van start. Met oude meubels, want het was nog even wachten op de definitieve meubels, die zijn in de voorjaarsvakantie gekomen. Tom: “Inmiddels maken 40 leerlingen gebruik van de woonkamer. Sommigen komen alleen als ze het nodig hebben, maar de meesten zie ik iedere week een vast aantal uur. Daarnaast begeleid ik nog 10 leerlingen intensief. De problematiek van al deze leerlingen is zeer divers. Wij bieden ondersteuning op schoolse problematiek die internaliserend, externaliserend, cognitief of medisch van aard is.”

Preventief en tijdelijk

“De Woonkamer is een interventie die we vooral preventief inzetten,” vertelt Tom. “Samen met de ondersteuningscoördinator maak ik voor elke leerling een plan op maat, waarbij we goed kijken wat nodig is. De inzet is meestal voor 6 maanden tot een jaar. De Woonkamer is geen opvangplek voor leerlingen die nergens anders gehandhaafd kunnen worden. Het docententeam blijft verantwoordelijk voor de leerlingen, wij zijn ondersteunend.”

Minder uitval

Tom: “We zijn nu een half jaar bezig en het is heel mooi om te zien dat het werkt. We krijgen veel positieve verhalen terug van de leerlingen, maar ook van de ouders en docenten. Ik merk ook dat er minder uitval is.”

Even later vertelt een leerling die in de Woonkamer aan het werk is dat ze heel blij is met het bestaan ervan. “Als de Woonkamer er niet was, had ik me vandaag ziekgemeld, en was ik niet naar school gekomen.” Nu heeft ze de hele dag lekker gewerkt en zich voorbereid op de toetsen aan het eind van het blok volgende week.

Tips

Voor scholen die momenteel bezig zijn met hun trajectvoorziening hebben Tom en Yvonne nog een aantal tips:

• Er is meer mogelijk dan je denkt. Yvonne: “Ik denk graag mee hoe we met relatief weinig middelen een effectieve trajectvoorziening kunnen creëren.”
• Doe onderzoek voordat je begint en neem daar de tijd voor. Praat met leerlingen en docenten, en neem ook de teamleiders mee in het proces.
• Creëer draagvlak en verdiep je in de behoeften van de leerlingen. Elke schoolpopulatie is anders, heb daar oog voor. Betrek leerlingen bij het hele proces.
• Wees duidelijk. Stel grenzen aan wat er wel en niet kan in de trajectvoorziening. Voor leerlingen, maar ook voor ouders en docenten. Zorg ook dat de route naar de ondersteuning in de trajectvoorziening helder is. Wees alert dat je trajectvoorziening niet een uitstuurlokaal wordt. Het is een interventie.
• Steun van het management en de directie is belangrijk. Tom: “Ik had dit nooit alleen kunnen realiseren. Het is ontzettend fijn dat ik de steun heb van de directie, het Samenwerkingsverband, de regisseur huisvesting van het MSA en ook de expertise van het hele ondersteuningsteam kan gebruiken. Tot slot heeft de input van de leerlingen en de docenten ook heel erg geholpen bij het creëren van de trajectvoorziening.”